ثروت یک امر درونی و ذهنی است. وقتی ذهن ثروتمند می‌شود، ثروت به همان فراوانی‌ای در دسترسمان قرار می‌گیرد که، اکسیژ‌‌ن در دسترسمان است.
این همان اصل مهمی بود که به محض درک آن، (ثروتمند شدن و ثروت ساختن)، برایم منطقی و حتمی شد. وقتی بازی ذهنی ثروت را یاد گرفتم، فهمیدم حتی می‌شود از هیچ هم، ثروت ساخت. اما مسئله این است که، ذهن ما در طی سالیان با چنین باورهایی درباره پول و ثروت احاطه شده:
باورهایی که ثابت می‌کند، پول به سختی ساخته می‌شود اما به آسانی خرج می‌شود.
خیلی وقتها پیش آمده که هدفی را تعیین و با شور و اشتیاق شروع به حرکت می کنیم. به خود می گوییم، دیگر تمام شد. دیگر هیچ چیز نمی تواند مانع من شود و… اما چندی بعد همه چیز فراموش شده و دیگر هیچ اثری از آنهمه شور و اشتیاق اولیه نیست!
خیلی از ما، با اینکه تصمیماتِ زیادی در زندگی گرفته ایم، اما تقریباً هیچکدام را به انجام نرسانده ایم!
به نظر شما چرا این اتفاق بارها و بارها برای ما رخ داده؟!
چطور می توانیم این مشکل را از پایه و اساس حل کنیم؟
چگونه می شود پشتکاری ساخت که تا رسیدن به هدف، همراه ما باشد؟
و مهم تر از همه، چطور بدانیم چه می خواهیم؟ خواسته ی واقعی ما چیست؟
چند نفر را می‌شناسی که برای یادگیری زبان انگلیسی زمان، انرژی و هزینه صرف کرده‌اند و چند درصد از آنها الان انگلیسی صحبت می کنند؟ کمتر از ۱%
شاید خودت نیز یکی از آنها باشی.
آنها تلاش کرده‌اند، زمان زیادی صرف رفت و آمد به کلاس‌های متعدد کرده‌اند، هزینه زیادی پرداخته‌اند ،کتاب‌های آموزشی زیادی خریده‌اند، اما نه به اندازه کافی!! و بهتر است بگویم به اندازه کافی متعهد به تکرار روند نبوده اند.
برای یادگیری زبان جدید، باید خود را در دنیای آن زبان غرق کنی. یعنی آنقدر آن را بشنوی که گوش به نحوه تلفظ کلمات عادت کند. سپس آرام آرام شروع به تلفظ آن کلمات نمایی، شاید لازم است یک متن را صدها بار بشنوی و تکرار کنی.
افراد زیادی نتوانسته‌اند نیروی هدایت درونی‌شان را بشناسند. همان نیرویی که در هر لحظه با زبان نشانه‌ها با همه‌ی ما صحبت می‌کند و خیر و شرّمان را به ما الهام می‌کند .
آنها با وجود نشانه‌های نه چندان خوب در روابط‌شان، جرأت ایجاد تغییر در روابط‌شان را ندارند.
با وجود نشانه‌واضح برای تغییر شغل یا روند کسب و کارشان، هنوز هم به همان شیوه محدود کننده‌ی همیشگی اوضاع را تجزیه و تحلیل می‌کنند و هنوز هم رکود اقتصادی، کمبود مشتری، قیمت دلار و … را، عامل کم شدن درآمدشان می‌دانند و نه باورها و نحوه نگرش خود را. به همین دلیل نیز برنامه‌ای برای تغییر باورهای خود ندارند .
حتی با وجود ایده‌های فراوان، جسارتی برای اجرای آن همه ایده ثروت‌ساز و سودمند ندارند چون زبان نشانه‌ها را نمی‌شناند و صدای آن نشانه‌ها که برای هدایت‌شان آمده را، نمی‌شوند.
